Reisverslag Custer State Park

• Datum: 7 juli 2016
• Plaats: Hot Springs – Rapid City
• Route: xxx km
• Hotel: Super 8 Rapid City
• Weer: Zonnig met enkele wolkjes, 27°C

Hot Springs

Good morning Hot Springs!  We waren gisteren vroeg onder de lakens gekropen waardoor we ook vandaag weer vroeg wakker waren.  Dit was absoluut noodzakelijk om ons (te) drukke programma af te kunnen werken.  Gelukkig hadden we gisteren al een bezoek gebracht aan The Mammoth Site, waardoor we meteen konden vertrekken naar onze eerste bestemming: Wind Cave National Park.

Reisverslag Custer State Park

Het was nog vroeg wanneer ik onze koffers in de Jeep ging plaatsen.  Op de parking van ons hotel stond er een truck goederen te lossen, enkele motorrijders die we gisterenavond nog zagen binnenkomen stonden al klaar om te vertrekken aan hun rit.  Het was nog een beetje fris en de hemel kleurde nog grijs door het wolkendek.  Maar in de verte zagen we al wat opklaringen en de weersvoorspelling zagen er veelbelovend uit!

Wind Cave National Park

Vanaf ons hotel was het maar zo’n 20 kilometer rijden (20 minuutjes) tot het Visitor Center van dit natuurpark.  Onderweg hielden we even halt aan het welkomstbord van dit Nationale Park.  Het was heerlijk om hier voor de foto te poseren in het  zonnetje, dat ondertussen de wolken aan het verdrijven was.

Enkele foto’s later reden we verder over een zo goed als verlaten US 385, een van de voordelen om vroeg te vertrekken.  Hier zagen we enkele kilometers verder een kudde bisons langs de weg.

Ter hoogte van een splitsing, waar we af moesten om richting het Visitor Center te rijden, waren er juist enkele bisons de weg aan het oversteken.  We hielden even halt op een veilige afstand om wat foto’s te kunnen maken en deze indrukwekkende dieren te bewonderen.

Natural Entrance Tour

Na onze kennismaking met de bisons reden we verder tot de parking van het bezoekerscentrum waar er nog maar weinig auto’s geparkeerd stonden.  We hadden gelezen dat er verschillende ‘Cave Tours’ mogelijk waren in de grot en besloten er meteen eentje te gaan boeken nu het nog niet zo druk was.

Wind Cave Visitor Center

Het was helemaal nog niet druk, maar in het Visitor Center stonden er toch al heel wat bezoekers aan te schuiven voor tickets.  Start de video en wandel samen met mij tot in het bezoekerscentrum van dit mooie park.

Cave Tours

Binnen leerden we dat er 3 verschillende rondleidingen waren:

• Garden of Eden Tour (duurtijd 1 uur)
• Natural Entrance Tour (duurtijd 1,25 uur)
• Fairgrounds Tour (duurtijd 1,5 uur)

Wij kozen voor de ‘Natural Entrance Tour’ en betaalden (in 2016) 12 $ per volwassene en 6 $ voor ons dochtertje van 10.  We hadden geluk, onze tour zou een 20-tal minuutjes later al starten.  Dit kwam ons ideaal uit, want zoals je reeds kon lezen hadden we vandaag heel wat op onze planning staan!

Natural Entrance Tour

We begaven ons naar de verzamelplaats waar de tour zou starten.  De ranger die ons zou begeleiden was mooi op tijd ter plaatse.  We kregen een korte uitleg over de regels en de geschiedenis van het park.

Vervolgens wandelden we naar onderstaande plaats, waar ze de Wind Cave ontdekt hebben.  Het kleine gat dat je onderaan de foto (een beetje links van het midden) kan zien zorgt, afhankelijk van de luchtdruk, voor een luchtstroom de uit de grot komt of de grot in gaat.  Het geluid van deze luchtstroom trok de aandacht van een wandelaar die zo de grot ontdekt heeft.

Via een lange trap daalden we af tot in de mooie grot.  In het begin van de trap zagen we niet veel omdat er weinig verlichting was en onze ogen zich nog moesten aanpassen aan het donker.  Eenmaal beneden was er meer verlichting en zagen we al een stukje van de gangen en kamers van deze enorm grote grot.

Geen stalagmieten en stalactieten te bespeuren in deze droge grot, maar wel andere mooie creaties van moeder natuur.

Een klein uurtje na onze afdaling waren we aan het einde van onze rondleiding.  Deze keer was er geen trap om uit de grot te geraken, maar een lift!  Best wel vreemd om plots 2 liftdeuren in een grot te zien…  Enkele minuten later stonden we terug bovengronds en wandelden we terug naar onze auto.

Custer

We hadden honger gekregen en kozen er voor om eerst naar Custer te rijden, een stadje zo’n 30 kilometer verderop.  De opklaringen werden onderweg steeds groter en de temperatuur ging gevoelig de hoogte in.

Restaurant in Custer

Zo’n half uurtje na ons bezoek aan Wind Cave parkeerden we onze wagen langs de Mt Rushmore Road in Custer.  We hadden tijdens onze rit over deze weg uitgegeken naar een leuk restaurant.  Buglin’ Bull zag er best wel gezellig uit en er was toevallig parking voor de deur.

Buglin’ Bull – 511 Mt Rushmore Rd

Custer, SD 57730

buglinbull.com

Het interieur was gezellig ingericht met veel hout en een mooie bar.

The Rodeo Bull Burger

We bestelden elk een ander gerecht en het was allemaal even lekker.  Zeker de “Rodeo Bull Burger” viel in de smaak met het lekker BBQ sausje!

Zodra we de rekening betaald hadden wandelden we nog even snel langs een paar winkeltjes.  Maar we kropen snel terug in de auto om verder te rijden.  We hadden nog heel wat te verkennen in het nabijgelegen Custer State Park.

Custer State Park

Niet veel later naderden we de ingang van het prachtige Custer State Park.

Omdat dit een ‘State Park’ is konden we de Annual Pass, die we in het Rocky Mountain NP gekocht hadden, niet gebruiken.  Deze pas is enkel geldig in Nationale Parken.  Om dit park te bezoeken betaal je $20 per voertuig.

Wildlife loop road Custer State Park

Onze eerste bestemming was de Wildlife Loop State Scenic Byway, een 18 mijl lange route door het park.  De mooie kronkelende weg brengt je langs met pijnbomen bedekte heuvels, glooiende prairies en canyons met rode wanden.  De “Wildlife Loop” is een van de vele  hoogtepunten van het Custer State Park.

Tijdens de vroege ochtend of avond  heb je het meeste kans om er dieren te spotten.  Wil je weten waar er recent dieren gespot zijn?  Dan kan je altijd eens naar het Wildlife Station rijden.  Hier markeren ze op een kaart waar er het laatst ‘wildlife’ gezien is en waar je dus het meeste kans hebt om er zelf ook te zien.

Het toeval wilde dat wij juist in de buurt van het Wildlife Station enkele bisons tegen kwamen.

Wildlife Station

Niet veel later stopten we aan deze mooie hut om even onze benen te strekken.

Nadat onze dochter het kleine souvenirwinkeltje succesvol bezocht had reden we verder naar het volgende hoogtepunt van onze rit.  We ging namelijk via de legendarische Needles Highway naar de beroemde Needles tunnel rijden.  Miljoenen mensen hebben de filmpjes van de bussen die zich door de smalle tunnel manoeuvreren al gezien.

Maar eerst stopten we nog bij de ‘Coolidge General Store’ om wat fris drinken en vers fruit te kopen.  We beslisten dan maar om ons fruit gezellig op het terras op te eten voor we verder reden.

Needles Eye Tunnel Custer State Park

Een 20 minuutjes later stapten we terug in onze Jeep en vertrokken richting de mooie bergpas en bijzondere tunnel.

Deze route door Custer State Park was werkelijk prachtig!  Het is heel bijzonder om tussen deze hoge smalle rotsen te rijden.  Onderweg kwamen we verschillende motorrijders tegen. Het lijkt me inderdaad geweldig om hier met je stalen ros te cruisen.

Vlak voor de tunnel hielden we even halt om van het panorama te genieten.  De blauwe hemel hing vol met prachtige witte stapelwolken.  Dit was zo mooi!  Vanaf deze locatie konden we de ingang van de tunnel al zien liggen. Regelmatig zagen we auto’s achteruit de tunnel terug uitrijden wanneer er tegenliggers kwamen.

Op de rotsen langs de parking kregen we gezelschap van verschillende Chipmunks.  Het was grappig om deze schattige diertjes bezig te zien.

Needles Eye Tunnel

En dan waren we er eindelijk.  Voor ons lag de Needles Eye Tunnel die ik al op verschillende Youtube filmpjes gezien had, maar nu gingen we er zelf door rijden.  Wanneer je er voor staat zie je duidelijk waarvan de naam komt.  Als je goed kijkt zie je (met een beetje fantasie) de vorm van een rechtstaande naald met de oog van de naald onderaan.

Wij reden dus letterlijk door het oog van de naald.

Dit moesten we uiteraard op video vastleggen!  Start de video en rij met ons mee door de Needles Eye Tunnel.

South Dakota Highway 87 (SD 87)

We lieten deze legendarische tunnel achter ons en reden verder naar onze volgende bestemming.  Niet veel verder kwamen we een prachtig bergmeertje tegen.  Ondanks we eigenlijk geen tijd hadden door ons drukke schema besloten we om er toch even te stoppen.  Het was er zo mooi dat we echt van dichtbij wilden van genieten.

Sylvan Lake Custer State Park

Op het informatiebord konden we lezen dat er verschillende mooie wandelingen lagen in de omgeving.  Die wandeling rond het Sylvan Lake zagen we wel zitten, maar we moesten vandaag nog naar 3 andere bezienswaardigheden.  Daarom hielden we het bij een kort wandelingetje tot de oever van het meer.  Daar namen we plaats in een terrasstoel om wat te genieten van het mooie uitzicht.

Als we ooit terug gaan naar Custer State Park (en dat gaan we beslist nog eens doen) dan gaan we minstens een week om te genieten van al dat moois.  Nu waren we er op doortocht, maar we hadden nooit gedacht dat South Dakota zo prachtig is!

Na onze veel te korte tussenstop reden we met spijt in ons hart verder.  Op dit meertje had ik gerust wel eens met een bootje willen varen!

Black Hills National Forest

Een stukje verder reden we de ‘Black Hills’ binnen.  Het was ondertussen al vrij laat en we hadden nog minstens 3 bezienswaardigheden te doen.  Ze lagen gelukkig wel allemaal in de buurt, maar tijd om er rustig van te genieten zou er niet zijn.

Crazy Horse Memorial

Onze eerste stop was bij ‘Crazy Horse Memorial‘.   Dit is een monument dat men momenteel nog aan het uithouwen is in het graniet van de Black Hills.   Dit ter ere van de 19e eeuwse Lakotaleider Crazy Horse.

12151 Ave of the Chiefs, Crazy Horse

SD 57730, Verenigde Staten
crazyhorsememorial.org

We parkeerden onze Jeep en wandelen naar de ingang.  Het was ons meteen duidelijk dat we hier nog niet eens de helft zouden kunnen zien.  Waarschijnlijk kan je hier een halve dag rondlopen, maar wij hadden hooguit een uurtje.  Veel te weinig om met een busje tot aan het monument te rijden, het museum te bezoeken, een van de optredens bij te wonen, een terrasje te doen of gewoon te genieten van de omgeving.

Zodra we een beetje van de sfeer geproefd hadden vertrokken we naar Mount Rushmore, zo’n 26 kilometer verderop.  Nog even in de achteruitkijkspiegel afscheid nemen van dit bijzondere kunstwerk in de rotsen.

Mount Rushmore National Memorial

Nog geen half uurtje later stonden we al aan het welkomstbord van Mount Rushmore National Memorial.  Ondanks het al vrij laat was stond de parking nog goed vol en bleven er mensen toestromen.  Dit is dan ook een van de bekendste monumenten van Amerika schat ik.

We waren met ons drieën onder de indruk van dit gigantisch beeldhouwwerk.  Niet alleen deze hoofden van de presidenten in de rotsen, maar ook de omgeving.  Alles was er zo mooi en ondanks de vele toeristen was het ook een beetje rustgevend.  We hebben zeker een half uur op het muurtje gezeten om alles te bewonderen.

Eigenlijk hadden we hier nog veel langer willen rondhangen, maar ons dochtertje kon niet meer wachten op de volgende activiteit.  We gingen volgens de planning nog goud zoek in een oude goudmijn!  Alleen hadden we een vermoeden dat we te laat zouden zijn, maar dat risico wilde ze graag nemen.  De goudkoorts had precies al toegeslagen…

We hebben dan nog maar snel een hamburger gegeten en vervolgens vertrokken we naar de ‘Big Thunder Gold Mine’ in Keystone, zo’n 6 kilometer verder.

Big Thunder Goldmine

Een kwartiertje later stopten we op de parking van de goudmijn.  We zagen er nog bezoekers rondlopen, maar we vernamen meteen dat de laatste rondleiding juist afgelopen was.  We hebben dan nog maar even in het winkeltje rondgekeken en even in het zonnetje gezeten.  We beslisten om morgen terug te komen.  De goudmijn zag er best wel leuk uit en we hadden allemaal zin om eens echt goud te zoeken in Amerika!

Rapid City

Het was ondertussen al beginnen te schemeren,  tijd om naar ons hotel in Rapid City te vertrekken.  Het einde van een drukke maar onvergetelijke dag.

Tip

Ben je dit reisverslag aan het lezen omdat je een gelijkaardige roadtrip overweegt?  Dan kunnen we je aanbevelen om deze dag in minstens 2 dagen te doen.  Dan heb je wat extra tijd om te genieten van al die mooie locaties in South Dakota!